"Bunları ben seçtim. Bu kaya hayatım boyunca beni bekliyormuş. Varoluşundan beri, daha bir meteorken, milyarlarca yıl önce uzayda buraya düşmeyi bekliyormuş. Tam buraya. Hayatım boyunca buraya sürüklenmişim. Doğduğum an, aldığım her nefes, yaptığım her şey beni buraya, evrendeki bu çatlağa sürüklemiş..."
Az önce bitti film. Bir Danny Boyle filmi. Aron Ralston'ın gerçek yaşam öyküsünden yola çıkılarak çekilmiş bir film. Aron Ralston dağcılığa tutkuyla bağlı asıl mesleği mühendislik olan bir Amerikalıdır. Bir haftasonu kimseye haber vermeden Blue John kanyonlarına doğru yola çıkar. Arabsıyla, bisikletiyle uçsuz bucaksız yerlerde gezinirken, hayatının mücadelesi başlar. Bir kaya ansızın yerinden oynar ve hızla Aron'un koluna düşer. Aron'un kolu, kaya ve duvar arasında sıkışır kalır. Aslında hayatı sıkışıp kalır o daracık yaşam alanında. Birkaç dağa tırmanıp adrenalin yaşamak isteyen Aron için asıl macera başlar tabi. Filme adını veren 127 saatlik macera...
Aron kimseye haber vermeden çıkmıştır, yanında su ve yiyeceği yok denecek kadar azdır. Tüm gücüyle uğraşıp didinir ama kayayı bir milim bile oynatamaz yerinden. Ölüm ne zaman, nasıl gelecek diye düşünürken ben, Aron benim kadar çabuk pes etmiyor tabi. Arada umutsuzluğa kapılsa da sağlam bir kanının son damlasına kadar dayanıyor. Yanında getirdiği kamera ve fotoğraf makinesiyle bulunduğu durumu anlatmaya başlıyor her gün. Ailesine ve sevdiklerine miras niyetine kısa videolar kaydediyor. Pişmanlıklarını, hatalarını bir bir anlatıyor, görüyor; hayatın farkına varıyor..
Çaresizlikten yaptığı şeyler o kadar kötüydü ki, izlerken gözleri doluyor insanın. Çok etkileyici bir filmdi. Danny Boyle'un "Slumdog Millionaire" filminde olduğu gibi yine güzel bir iş çıkarmış ortaya. Aron'u oynayan James Franco'nun performansı da çok başarılıydı.
Aron gibi, filmi izleyenlerde heralde kısa bir an da olsa hayatını sorgulayacaktır. En azından evden çıkarken, bir yerlere giderken kesinlikle birilerine haber vereceksinizdir. Aksi halde hayatın bizim için hazırladığı kötü şeylere hazırlıksız yakalanabiliriz.. Aslında bu filmi ebeveynler ve çocuklar birlikte izlemeli. hele de çocuklar başına buyruk, serseri, umursamaz ruhluysa... Ters tepki de yapabilir o ayrı:))
Filmin en güzel yanı da gayet umut dolu bitmesi. İzledim, tavsiye ediyorum.
çok teşekkür ederim filmden ve ardından sizin yaptığınız yorumdan etkilendim.:D izleyelim balakalım
YanıtlaSilBen de izlemekte kararsızdım fakat mavi tavsiye ederim deyince izledim. Sonuç; güzel film =))
YanıtlaSilof süpersin. Sağol yazdığın için bana kalsa 2012 Oscar töreni gelirdi artık :D
YanıtlaSilİnsanın etkilenmemesi elde değil. Hele Aron'ın gerçekte şu an nasıl olduğunu bizimle paylaştıklarında ağla ağla içim çıktı benim :D
James'i yakışıklılığı da yabana atılır gibi değil.
Açıkçası ben sıkılırım diye çok korkmuştum tek mekan, tek insan. Ama hiç öyle olmadı. Heyecan sarınca zaman nasıl geçiyor fark etmiyorsun.
Ben de senin tavsiyenle izledim, yoksa dediğin gibi tek mekan tek insan olayı bana da izlemeden önce sıkıcıdır bu film dedirtti:)) İyi ki izlemişim çok çok güzeldi. Etrafımdaki herkese izle diye baskı yapıyorum şu sıralar :D İzlediğin filmlerden şöyle birkaç cümle de olsa aslında post bekliyorum senden. Çünkü maşallah hergün bir film izliyorsun, kıskanıyorum^^
YanıtlaSilÇok etkileyici bir filmdi. Bazı sahnelere bakamadım bile. :D Muhteşem bir hikaye. Bu kadar geç izlediğime de çok pişmanım. Kendimi onun yerine koyamıyorum bile. Öyle bir
YanıtlaSildurumda bende öyle yapardım yok yapmazdım diyemiyorum. Tüm bu yaşadıklarına rağmen macera tutkusundan vazgeçmemesi de çok etkileyici.
Ayrıca filmde en sevdiğim sahne kendi kendine röportaj yaptığı sahneydi. :D:D
Bakamadığın sahneyi tahmin edebiliyorum ki ben de bakamadım o sahneye :D Öyle durumda olsaydım çözümü bilmeme rağmen yapabilir miydim hala emin değilim. Yapamazdım gibi geliyor ama o atmosferi yaşarken yapamam deme lüksü de olmuyor insanın. Röportaj sahnesi çok komikti, katılıyorum^^ Filmi beğenmene sevindim:))
YanıtlaSil