Çeyiz denen nanenin ettiklerine bak sen.

Anne hanım: Sen birkaç gün yatağında yatmasan olur mu?

Ben: Nerede yatacakmışım, o niyeymiş hem?
Annem: Senin yatağına yaptığımız yastıkları minderleri koyacağız. Sen de buralarda bir yerde yat işte…

Çeyiz uğruna yatağımdan da oldum, Halil Sezai’ye bağlayıp isyan moduna geçebilirim. Bitmiyor! Evde çeyiz telaşı bir türlü bitmiyor, bitemiyor! Elimi nereye çarpsam bir çeyize çarpıyorum resmen. Şu yazımda kız isteme faslını anlatmıştım hani, işte nişanı atlattık kına-düğün arefesine geçtik. Şimdilik çeyiz telaşı sardı her yanımızı işte. Beni sarmadı aslında annemi sardı ama uzak kalmak ne mümkün, beni de sarmışcasına etkileniyorum haliyle.

Biz yıllardır annem bize çeyiz düzmüyor diye içten içe sevinirdik, en azından ben sevinirdim. Çünkü öyle danteller manteller örülmez, tabak çanak takımları stoklanmazdı. Görünürde hiçbir şey yoktu ve hayat güzeldi… Ta ki Geçimsiz kişisinin evlenesi gelinceye kadar. Geçimsiz’den kasıt ablam oluyor, telefonumda bile böyle kayıtlıdır ve cidden geçimsiz huysuz; hiçbir şeyden memnun kalmayan biridir. Bu yazıyı okuyorsan eğer sevgili Geçimsiz, boşuna somurtma; öylesin!

Neyse işte, biz çeyiz yok kafa rahat modunda boşa geziyormuşuz yıllarca. Bir baktım evin her yerinden danteller fışkırıyor. Danteller durur da kanaviçeler durur mu hiç, onlar da fışkırdı saklandıkları yerden. Heyhat, çeyiz savaşı var evde…

Allahtan biz de sadece dantel mantel varmış çeyiz namına bir de orduya yetecek kadar yastık kılıfı. Hala nereye gitsek annem alır durur, geçen sosyete pazarına gittik baktım koltuğumun altına iki tane kılıf sıkıştırmışım ve hala beğendiğim kılıfın çiftini arıyorum onca teyze arasında. Aman Allah’ım! O virüs bana da bulaşmıştı, artık ben de bir yastık kılıfı stokçusuydum! :D

O dantelleri annem daha biz çok küçükken işlemiş olmalı ki bizim haberimiz yok, e teyze yenge ve bilumum akraba desteği de olunca çeyizin dantel bölümü anında hazırdı. Bir sürü yastık-çarşaf takımı olduğu halde yenilerini yaptırıyoruz falan… Bizim Geçimsiz hiç anlamıyor bu işlerden. Annemler anlatıyor yok fistosu şöyle olacak böyle olacak diye ama bizimki boş boş bakıyor öyle, anlamıyor :D Çarşaf takımından kumaş artınca terzi bebek yastığı yapmış ablam da sanıyor ki kendileri için yapılmış o yastıklar. Kılıfı evirdi çevirdi; “Bu sanki biraz küçük değil mi?” dedi. Bu kız evlenecek işte ne diyeyim asdfkajsdşjks :D

Tepedeki diyalog ise az önce yaşanan bir hadisedir. Annem, yengem halam hepicüğü toplanıp yastık, minder yaptı çeyiz için işleri bitince de nereye koysak bunca şeyi telaşına düşüldü ve anne hanım hemen beni gözden çıkardı. Oralara bir yere yatarsın diyor, kadına bak :D Geçimsiz evlenip gidince evin biricik olamasam da en büyük kızı konumuna ben geçeceğim anne hanım bakışı attım ama sallamadı sankim…

Evlilik işinin en zor en zahmetli en sancılı dönemi çeyiz bence. En azından kız evlendiriyorsanız durum bu. Bakalım abim evleneceği zaman ne olacak, daha kolay olacakmış gibi geliyor bana ya göreceğiz…

Şimdi evin her deliğinde bir eşya var. Her ilginç eşyayı alıyoruz bu arada tabi. Sürahi takıntısı baş gösterdi mesela veyahut tahta kaşık gibi ıvır zıvırlar. Çeyiz hazırlayan kişiye eş dost akraba hediye götürür ya onlar var daha ohoo… Ben alacağım hediyeye çoktan karar verdim ama çok lazım olan bir şey: Gırgır! Asdjkfhaskljdsjdfh :D Ahh nasıl da gerekli bir hediye ama di’mi? Ahh ahh çok düşünceli bir ortanca kardeşim ama kıymetim bilinmiyor…

Şimdi biz dantel haricinde her şeyi alıyoruz çünkü önceden yapılmış bir stok yok. Ama bizzat kuzenlerimden ve arkadaşlarımdan biliyorum ki daha doğdukları andan itibaren çeyiz düzenler var! Düşünsene 17 yaşındayken beğendiğin bir yemek takımını on yıl sonra evleneceğin zaman kullanmak üzere koyuyorsun bir köşeye. Çok mantıksız yahu! Bir yıl önce alınan bir eşyayı bile yeri geldiğinde beğenmeyip burun kıvırıyoruz nasıl olur da on yıl öncesinin eşyasını kullanmak istersin. Hem ne bu acele, kıtlık mı var sanki?!

Şahsen kuzenimin iki ev dolusu çeyizi var ve kuzenim daha yirmi bile değil! Ve sınavlara hazırlanıyor. Hey Yarabbi, kim bilir yengem kaç yaşından itibaren stok yapmaya başladı :D Komedi.

Bütün bu çeyiz hazırlama faslı bitince işin en fena yanı var ki sormayın gitsin. Merak etmeyin hemen söylüyorum: Çeyiz serme! Bildiğin komple bir odayı boşaltıp çay kaşığından tut da salona koyacağın bibloya kadar her haltını odaya güzelce seriyorsun ve akrabalar, komşular kısaca tanıdığın tüm kadınlar gelip o eşyalara bakıyor, bakmakla kalmayıp üstüne bir de dedikodu yapıyorlar yok bilmem şusu güzel değilmiş busu çok abartıymış vs vs… Bir gidin allasen.

Bizim hazırlıklar henüz bitmedi bildiğim kadarıyla ama bu çeyiz serme saçmalığını yapmamaya karar kıldık. Aksini düşünemiyorum bile. Büyük bir felaketin eşiğinden teğet geçtik diyebilirim. İnşallah çeyiz götürme zamanına kadar birileri annemin aklını çelmez.

Evlilikten soğutan bir olay bu çeyiz. Anladım. Bu kız evlenip gidene kadar bakalım daha neler göreceğiz. Kına gecesi var daha of off... Benim canım bloğum olmasa kime anlatırdım ben naneleri ha? Seviyorum seni blogcuğum asdfasjdsdf