5 Aralık 2012 Çarşamba

Hayata dair gülümseten detaylar..

Hayata dair gülümseten detaylar


Boş zamanım olduğunda ve bu zamanı dolduracak bir şey bulamadığımda veyahut bir şey yapmaya üşendiğimde hep aynı şeyi yaparım: Ekşi sözlük okurum. Önce göz gezdirir rastgele başlıklarda gezinir eğlenirim sonra dönüp dolaşım o başlığa giderim; hayata dair gülümseten detaylar. Çok fazla entry var başlıkta oku oku bitmiyor… Evet, son zamanlarda yapacak işim olmadığından bu başlıkta takılıyorum :)

Okurken güldüğüm, garip tepkiler verdiğim bazen de hüzünlenip güldüğüm, ‘Hayat güzel yav!’ dedirten entryleri okurken mutlu oluyorum. Bu da benim hayata dair gülümseten detaylarımdan biri ama sadece biri :’)



Şu sıralar beni çokça gülümseten başka bir şeyden bahsedeceğim bugün. Apartmanımıza yeni bir komşu taşındı, birazcık kalabalık bir aile: Her boydan çocuk var ailede! Binadaki en kalabalık aile bizdik şimdi onlar :)

Yirmi bir dairelik apartman burası, üç beş eski komşu dışında herkes yeni ve maalesef pek sevemediğimiz çünkü komşularla kaynaşmayan cinsten insanlar… Bu eski komşular arasında hala kanlı-canlı güzel bir komşuluk var ama yenilerde yok yav!

Yeni taşınan kalabalık aile tam bu noktada aranılan kan gibi oldu. Karşılaştığımızda selam vermekle yetinmeyip hal-hatır soran anne-babaya selam gönderen cinsten.. İyi insanlar vesselam.

Bu ailenin üç küçük çocuğu var ki, ben, onların müzelik olduğunu düşünüyorum! Kesinlikle koruma altına alınıp nesilden nesile aktarılmalılar.

İsimlerini şimdi hatırlamadığım bu veletler tam bir çocuk! Tam çocuk ne ola ki diye sormayın zira zevkle anlatacağım. Üçlünün en büyükleri maksimum dördüncü sınıftır sanırım. Hafta içi pek göremiyorum üçlüyü ama hafta sonu geldi mi hele de hava güzelse sabah erkenden malzemelerini alıp bahçeye fırlıyorlar.

Satır arası not: Malzemelerden kasıt; ip, top, taş, tebeşir vs…

Çocukluğumda şen kahkahalarla zaman zaman mızıkçılık yaparak oynadığım bütün o caanım oyunları oynuyorlar: İp atlama (birler, ikiler, üçler… En fazla üçlere kadar oynayabilirdim daha fazla zıplayamazdım sadfjaskj),saklambaç, ortada sıçan, istop, yedi kule, çizgi, evcilik vs vs…

İnanır mısınız ebeyi seçerken taş-kağıt-makas oynuyorlar! Yirim! :D

Hafta sonları pencereden çocukları izlemek en büyük keyfim haline geldi diyebilirim. İçime yaşlı biri kaçtı sanırsam :D Geçen hafta hava yağmurluydu; çocuklar aşağı inmedi. Bir gün yine çocukların oyun oynadığı zaman cam kenarındaki koltuğa yayılıp izliyorum gülerek (ortada sıçan oynuyorlardı) annem de yanımda cam siliyor. O sırada benim hevesle veletleri izlediğimi görünce güldü güldü güldü ve, “Git git, sen de oyna!” dedi :D Salak bir şekilde krize girdim (sadfjaskdj) Zaten ne zaman çocukları izlesem annem çılgınlarca alay ediyor benimle. (asdfjasdkj)

Hani geçen hafta hava yağmurluydu aşağı inmediler dedim ya, hah işte o gün anneme söylüyorum bunu başladı yine geyiğe: “Git zillerini çal, oyun oynamaya çağır kardeş kardeş oynayın ya da müsaitlerse evlerine git evcilik oynayın.” (asdfjkasdfjkdj)

Çok gülüyorum yav bu duruma.

En önemli şeyi demeyi unuttum bak! Çocuklar akşam ezanı okunmadan önce eve gidiyorlar :D Mahallede bu üçünden başka çocukluğunu yaşayan çocuk yok resmen. Hepsi teknoloji çocuğu tabii bunda bir sorun yok çağa ayak uyduruyorlar ama arada sırada organize olup şu oyunları oynasalar fena mı? Hep bilgisayar oyunları oynuyorlar. Şimdi bu üçlünün yanına dördüncü bir çocuk katıldı. Dördüncü de diğerleri kadar umut veriyor insana. Yere çöp atan arkadaşını, “Yere çöp atma. Dünyayı kirletiyorsun!” şeklinde azarlamış bir çocuk bu! :’))

Geçen akşam kardeşim kapıda arkadaşıyla kapı önü muhabbetini uzatınca “Ya içeri girin ya da evinize dağılın” demeye giderken baktım bu üçlünün biri sırtında boyundan büyük okul çantasıyla asansör bekliyor. Beni görünce hemen kocaman gülümsedi ben de ona gülümseyip el salladım. Böyle uzaktan bir arkadaşlığımız da var işte :D

Ahan da bu veletler beni gülümsetiyor. Sizi de böyle gülümseten, mutlu eden hayata dair güzel detaylar varsa yazın da okuyalım :)) Böyle çocukluk yıllarımda oynanan oyunları oynayan veletleri yazınca canım cino çikolata çekti yav, ne yerdik çocukken. 

Haydin görüşürük.




9 yorum:

  1. Çingu dönmene çok çok sevindim beeen :) Ben de artık pek sık yazamıyorum (zaten hiç sık yazmamıştım galiba^^) ama blogu da bırakamıyorum mesela..

    Bizim bina da oynamak isteyen çocuklar var ama bahçeye penceresi olan cadı bir komşu olunca zavallıcıklar o tarafa geçemiyor bile ya yolda ya da evde oyun oynamak zorundalar. Ve gerçekten abartmıyorum başka bir komşumuzun çocuğu binanın alt katlarına o kadınla karşılaşırsam diye korktuğundan inemiyor bile tek başına! Sizin bina da çıkıntılık yapanların olmamasına sevindim,havalar umarım uzun süre soğuk gitmez de onlar çabucak yine çıkarlar dışarı :);)

    Beni gülümseten detaylar da çok ama ilk aklıma gelen otobüs bekleyen garip tipleri incelemek :) Acelesi varmış gibi görünenler ama acelesi olmayanlar, soğukta duraktaki banka oturup bi yerleri donduğu halde bozuntuya vermemek için kalkmayanlar,415 durağında bekleyenlere 415 geçti mi diye soranlar ve daha niceleri...Hayatımın yarısı duraklarda geçtiği için bunun bir eğlenceye dönüşmesi lazımdı ne yapayım :D

    YanıtlaSil
  2. Blogu keşfettiğimde çoktan ara vermiştiniz. Eski yazılarınıza baktıktan sonra da geri dönmeniz güzel olur diye düşünmüştüm. Gerçekten çok hoş bir blogunuz var bence. Ve aslında çok kolay keşfedebilirmişim burayı. Ama o sıralar hiç böyle şeylerle ilgilenmiyordum. Neyse geç olsun güç olmasın değil mi? :)

    YanıtlaSil
  3. benimde bir üçlüm var :) 2 si kuzenim 1i kardeşim, sık sık anlatıp dururum etrafta hatta bloğumda da yazarım haklarında :) büyük olanı kuzenim, 2. sınıfa gidiyor kas merakı var velette :D gariban sıska mı sıska :D komşularımızın çocuklarıda çok şeker. üst komşumuzun 2 küçük oğlu, karşı komşumuzun 3 küçük kızı, bide kardeşimin arkadaşının kardeşi. say say bitmiyor, oturduğumuz sitede çok velet var :D çok sevimli, uslu, şenşakrak olanları var :)

    YanıtlaSil
  4. hoşgeldin öyleyse :D
    şu sıralarda bloglarda bir sessizlik var zaten :(
    bizim de yan komşu şenlik (!)...nereye gittin nereye geldin sürekli takipte.
    bizimkiler diye bir dizi vardı senin yaşın tutar mı bilmem ama :) orada cemil bey diye bir sarhoş vardı ya hah işte bizim yan komşu onun kadın versiyonu :D

    YanıtlaSil
  5. Ben sokağa fırlayan çocuklara gülümseyerek bakabildiğim gün oldum diyeceğim ^^ Hele mahallenin çocuklarını Yukarı atıp tutmama gibi planlarım var (: Çocukluklarını kendi evlerinin önünde değilde bizim apartmanın önünde yaşama girişimlerine gıcık oluyorum (: Tanıdığım çocuklar olsa belki durum değişir ama yoldan geçerken bile görmediğim çocukların sözleşip benim başımı şişirmelerine dayanamıyorum bir türlü (:

    Anam bildiğin yaşlı tiyzelere dönmüşüm (:

    Hoşgeldin yeniden canım ^^

    YanıtlaSil
  6. Kimler Gelmiş kimler? Blog dünyasının havası mı değişti ne :P Nasılda özlemişim yazılarını...
    Şimdi çocukları ben de uzaktan izlemeyi severim ama sadece uzaktan bir de mümkün olsa seslerinin de yalıtıldığı bir ortamda... Bir süre sonra başım kaldırmıyor çingu. Şimdi ben böyle diyorum ama kesin yine başıma bir iş gelir. Geçenlerde bu muhabbeti yaptıktan sonra Bursa'ya giderken çocuklu birinin yanında oturdum. Anam bütün yolculuk boyunca çocuk "Git Burdan" diye bağırmaz mı?... Nerden geldim bu konuya yaw. Daha önce dikkatimi çekmemişti, gerçekten de teknoloji yüzünden çocuklar çocukluklarını yaşayamaz oldu. Umarım şartlar kendi çocuklarımıza çok daha iyilerini gösterir.( Çünkü artık hadi salalım da oynasın diyebileceğimiz çevre bulmak da zor)

    YanıtlaSil
  7. çok hoş bir yazı olmuş.

    YanıtlaSil
  8. Yeniden yazıyor olmana sevindim :) Bu arada blogun bu hali ne güzel olmuş yahu ^^

    YanıtlaSil
  9. Yeniden yazıyor olman güzel demiş herkes. Fakat ben daha çok çok taze bir blog okuruyum. Kuzenimin tavsiyesi ile senin/sizin okurunuz oldum. Yeni yaşınız kutlu mutlu olsun. Kalbini, ruhunu, duygularını sıkan her ne ise en yakın zamanda geçmesini diliyorum. Son olarak yeni bir blog yazarı olarak vaktin olunca bloğumuza bir göz atman beni çok mutlu eder, tavsiye-öneri-vs havalara uçurur :) http://bbiraz.blogspot.com/

    YanıtlaSil

Hu hu!
Pek sevgili blog ziyaretçilerim. Lütfen sadece blog linkinizi bırakıp kaçmayınız. Kullanıcı adınıza tıkladığım zaman zaten blogunuza ulaşabiliyorum ben :) Blog linki yazıp kaçan ziyaretçilerin yorumlarını spam olarak işaretlediğimi bilgilerinize arz ederim^^